با گسترش مدارس و اجباری شدن تهیه لباس فرم مدرسه برای دانشآموزان در بسیاری از شهرهای ایران، پارچه لباس فرم مدارس به یکی از پرفروش‌ترین انواع پارچه در صنعت نساجی تبدیل شده است. از آنجاییکه این پارچه برای دوخت لباس مدرسه در طول یکسال تحصیلی استفاده میشود، باید استانداردهای لازم را داشته باشد.
یکی از فاکتورهای مهم در انتخاب پارچه مناسب برای دوخت لباس فرم مدرسه، مقاوم بودن آن در برابر شستشوهای مکرر است. نکته دیگر مناسب بودن طرح و رنگ آن برای روحیه دانش آموزان در طول سال تحصیلی می‌باشد.
علاوه بر مواردی که گفته شد، عوامل دیگر نیز در انتخاب جنس پارچه مؤثر است. البته قبل از هر چیز لازم است متدوال‌ترین انواع پارچه که از آن برای دوخت لباس مدرسه استفاده میشود را به خوبی بشناسید.
در این مقاله از وبلاگ فرم آفتاب انواع پارچه مناسب برای دوخت لباس فرم مدرسه را به همراه نحوه نگهداری از آن به طور کامل مورد بررسی قرار می‌دهیم. همچنین اصلی‌ترین ویژگی‌هایی که پارچه‌ی مناسب برای دوخت لباس فرم مدرسه باید از آنها برخوردار باشد را بیان می‌نماییم. از این رو برای انتخاب مناسب‌ترین نوع پارچه توصیه میشود حتما این مقاله را انتها مطالعه نمایید
متداول ترین پارچه های دوخت لباس فرم مدارس
در بین انواع پارچه موجود در صنعت نساجی، چند نمونه از آن به دلیل برخورداری از ویژگی‌هایی مثل لطافت بافت پارچه، مقاومت آن در برابر شستشو و استحکام برای فعالیت‌های دانش آموزان در طول سال تحصیلی به عنوان رایج‌ترین انواع پارچه برای طراحی و دوخت لباس فرم مدرسه انتخاب شده‌اند که در ادامه آن ا را معرفی می‌نماییم.
پارچه ترگال برای دوخت لباس فرم مدرسه
یکی از پر مصرف‌ترین و رایج ترین نوع پارچه برای دوخت لباس فرم مدارس، پارچه ترگال است. این پارچه به دلیل برخورداری از ویژگی هایی همچون تنوع رنگ بالا، ساده، لطافت بافت، در دسترس بودن و البته قیمت مناسب و مقرون به صرفه، مورد توجه بسیاری از مدارس و تولیدی های پوشاک قرار گرفته است. پارچه ترگال در دو نوع ساده و کجراه با الیاف پل استر و ویسکوز در کارخانه های نساجی تولید میشود.
برای نگهداری هرچه بهتر این پارچه باید هنگام شستشو از آب سرد استفاده شود تا عمر مفید الیاف بیشتر داشته شود. البته برای شستن لباس فرمی که با پارچه ترگال دوخته شده است میتوان از ماشین لباسشویی استفاده نمود اما لازم استدر هنگام استفاده از بخش خشک کن، حرارت در کمترین حالت ممکن قرار بگیرد.
پارچه تترون برای دوخت لباس فرم مدارس
از پارچه تترون معمولاً برای تهیه و دوخت مقنعه لباس فرم مدارس دخترانه استفاده میشود. تترون یک پارچه سبک و در عین حال مقاوم است که میتواند پوشش کاملی برای حجاب دختران باشد. از این پارچه همچنین برای دوخت پیراهن یا خرج کار لباس فرم مدرسه پسرانه استفاده میشود.
این پارچه نیز مانند ترگال، رنگ بندی متنوعی دارد و از این رو مدارس برای انتخاب رنگ حق انتخاب زیادی دارند.
جنس الیافت پارچه تترون از پلی استر و ویسکوز است و مانند پارچه ترگال برای شستشو بهتر از آب سرد استفاده شود. همچنین در صورت نیاز به اتو کشیدن، به دلیل نازک بودن پارچه بهتر است یک پارچه روی آن قرار داده و سپس با حرارت ملایم اتو کنید.
مزیت پارچه تترون در این است که پس از شستشو به سرعت خشک شده و با حرارت بسیار ملایم به سرعت صاف میشود.
پارچه پیراهنی چهارخانه
از جمله رایج ترین مدل لباس فرم مدارس به ویژه برای مدارس پسرانه، پارچه پیراهنی است. از این سبک پارچه به صورت ترکیبی یا ساده برای روپوش، جلیقه، خرج کار مانتو یا پیراهن اصلی دانش آموزان به ویژه در مقطع دبستان استفاده میشود.
پارچه پیراهنی از الیافت ویسکوز یا پلی استر تهیه میشود و بافت آن مقاومت بالایی دارد. برای شستن پارچه لازم است از آب سرد استفاده شود و همچنین تقسیم رنگ انجام شود یا به عبارت دیگر رنگ های تیره و روشن از هم جدا شوند.
پارچه فاستونی برای لباس فرم مدارس
پارچه فاستونی اغلب برای دوخت کت و شلوار فرم مدرسه پسرانه در مقطع دبستان و متوسطه کاربرد دارد. در حال حاضر پارچه فاستونی با ۱۰، ۲۰، ۲۵ و ۴۵ درصد پشم در بازار موجود است. نکته قابل توجه در مورد پارچه فاستونی است به علت کیفیت بالا، قیمت بالایی دارد و نوع مرغوب آن برای لباس مدرسه خیلی اقتصادی نیست.
از این رو برای لباس فرم مدرسه از نوع دیگری از پارچه با نام شبه فاستونی استفاده میشودکه فاقد پشم است و قیمت مناسب تری دارد.
به منظور شستشوی پارچه، خشکشویی بهترین حالت است و در غیر این صورت بهتر است پارچه فاستونی را با دست و آب سرد بشویید. همچنین در معرض نور مستقیم آفتاب قرار ندهید و با حرارت بسیار ملایم اتو کنید.
پارچه پرشیا مکانیک برای لباس فرم مدارس
یکی دیگر از انواع رایج پارچه برای لباس فرم مدارس، پارچه پرشیا مکانیک است. این پارچه به دلیل برخورداری از ویژگی هایی از جمله ضد چروک، ضد لک، ثابت بودن رنگ و از همه مهمتر قیمت مناسب و اقتصادی، مورد توجه بسیاری از مدارس و تولیدکنندگان قرار گرفته است.
در تولید الیاف این پارچه از نخ رنگی استفاده شده و این مساله باعث میشود پارچه هنگام شستشو رنگ پس ندهد.
از این پارچه معمولاً برای دوخت روپوش مدارس دخترانه و جلیقه فرم مدارس پسرانه استفاده میشود. نکته قابل توجه در مورد پارچه مکانیک پرشیا این است که این پارچه به دلیل آهار استاندارد بافت آن، بدن نما نیست.
برای شستن این نوع پارچه میتوانید از ماشین لباسشویی با آب سرد استفاده نمایید. همچنین بهتر است به جای پودر ماشین لباسشویی از مایع شوینده استفاده نمایید.
مهمترین نکات انتخاب پارچه لباس فرم مدارس
از آنجایی که لباس فرم مدارس، یک لباس برای استفاده دانش آموزان در طول یکسال تحصیلی است، لازم است از فاکتورهای ویژه ای برخوردار باشد. کیفیت بالا، لطافت بافت پارچه، مقاومت در برابر شستشو برخی از این ویژگی ها است.
علاوه بر این با توجه به فعالیت های مختلف دانش آموزان از جمله بازی و ورزش در حیاط مدرسه، پارچه مناسب برای لباس فرم مدارس میبایست در برابر پاره شدن مقاومت بالایی داشته باشد. بدن نما نبودن، عدم استفاده از مواد پلاستیکی در الیاف پارچه، ضد چروک و ثبات رنگ از دیگر ویژگی های پارچه مناسب برای این کار است.
به طور کلی میتوان شاخصه های پارچه مناسب برای دوخت لباس فرم مدارس پسرانه و دخترانه را به صورت زیر لیست نمود:
الیافت پارچه مورد استفاده از جنس نخ باشد، چرا که پلاستیک برای بدن ضرر دارد و همچنین در صورت تعریق بدن، بوی بدی دارد.
پارچه ای که ترجیحاً ضد چروک بوده و با حرارت ملایم اتو کاملاً صاف شود برای این کار مناسب است.
بافت پارچه باید از مقاومت بالایی برای شستشوهای مکرر برخوردار باشد و با چند بار شستشو کیفیت خود را از دست ندهد.
لطافت الیاف، سبک بودن پارچه، خنک بودن آن برای فصل های گرم سال یک گزینه ایده آل برای دوخت لباس فرم مدارس است.
پارچه انتخاب شده باید از نظر رنگ‌بندی دارای تنوع باشد.
جمع بندی و سخن پایانی
در این مقاله درباره رایج ترین انواع لباس فرم مدارس و نحوه شستشو و نگهداری از آن صحبت کردیم. همچنین مهمترین ویژگی های پارچه مناسب برای تولید لباس مدارس دخترانه و پسرانه را برشمردیم. مدارس و تولیدکنندگان محترم میتوانند با در نظر گرفتن ویژگی های ظاهری و کیفی پارچه و همچنین در نظر گرفتن قیمت آن نسبت به تولید لباس فرم مدرسه تصمیم گیری نمایند.
